مژده وصـــل تو کو کز سر جــان برخیــــزم طایر قدســــم و از دام جهان برخیـــــزم
بولای تو که گر بنده خویشـم خوانـــی از سر خواجگی کون و مــــــکان برخیـزم
یا رب از ابر هدایـــت برســــان بارانــــــی پیشتر زانکه غباری ز میـــان برخیـــــزم
برسر تربت من با می و مـطرب بنشیــن تا ببویت ز لـــــحد رقص کنان برخیـــــزم
خیز و بالا بنما ای بت شیرین حرکـــــــات کز سر جان و جهان دست فشان برخیزم
گر چه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش تا سحرگه ز کنار تو جـــوان برخــــیزم
روز مرگم نفسی مهلــــــــت دیدار بده
تا چو حافظ ز سر جان و جهان برخیزم