ای سرو ناز حسن که خوش مـــــــیروی بـــناز عشاق را بناز تو هر لحظه صد نیاز
فرخنذه باد طلعت خوبــت کـــــــه در ازل ببـــــریده اند بر قـــد سروت قبـــــای ناز
آنرا که بوی عنبر زلــف تـــــــــو آرزوست چون عود گو بر آتش سودا به سوزو ساز
پروانه را ز شمع بود سوز دل ولـــــــــــی بی شـــــــــمع عارض تو دلم را بود گـداز
صوفی که بی‌تو توبه زمی کرده بود دوش بشکست عهد چون در میخانه دیــــد باز
از طعنهء رقیـــــب نگردد عیـــــــــــــار من چـــــون زر اگر برند مرا در دهــــــــان گاز
دل کز طواف کـــــــعبه کویت وقـوف یافت از شــــــــــوق آن حریم نـدارد سر حجاز
هردم بخون‌دیده چه حاجت وضوچونیست بـی طاق ابــــروی تو نمـــــــــاز مرا جواز
چون بـــاده بر سر خم رفت کف زنان
حافظ که دوش از لب ساقی شنید راز
سلام
خوش اومدی
وبلاگ خوبی داری
موفق باشی
اگر تمایل داشتی یه سری به ما بزن
خوشحال میشم
سلام علی جان
دلا بسوز که سوز تو کارها بکند دعای نیم شبی رفع صد بلا بکند
موفق باشی عزیز دل برادر
دلم گرفته خدا را تو دلگشایی کن/من امدم به امیدت تو هم خدایی کن